Της Νατάσσας Χαμηλοθώρη Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς και από τη θέση του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Σχολικής Επιτροπής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Δήμου Παπάγου-Χολαργού, στην οποία πρόσφατα με εξέλεξε το Δημοτικό Συμβούλιο, θέλω να καταθέσω κάποιες πρώτες σκέψεις και να ζητήσω τη βοήθεια σας στη βελτίωση και την προώθηση τους.

Τα τελευταία χρόνια ο διάλογος για την παιδεία στο Δήμο μας εξαντλείται αποκλειστικά στα οικονομικά κονδύλια και στην αποκατάσταση των φθορών των σχολικών κτιρίων. Ένα θέμα που όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να είναι η απόλυτη προτεραιότητα κάθε Δημοτικής Αρχής καθώς η άψογη συντήρηση των σχολικών υποδομών πρέπει να είναι αυτονόητη και οι εργασίες να εκτελούνται με αυτοματοποιημένες διαδικασίες και εντός αρμοδιοτήτων, βάσει Νόμου.

Η δυσάρεστη πραγματικότητα όμως είναι, ότι σε λίγες μέρες ξεκινά μία νέα σχολική χρονιά που μας βρίσκει και πάλι αντιμέτωπους με τα πολλαπλά προβλήματα της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης.

Στο μυαλό μας, ωστόσο, πρέπει να έχουμε, ότι η νέα σχολική χρονιά βρίσκει πρώτα από όλα τους μαθητές που γεννήθηκαν και μεγαλώνουν στα χρόνια της κρίσης, μέσα σε οικογένειες που έχουν χτυπηθεί, άλλες περισσότερο άλλες λιγότερο, από τις συνέπειές της τα τελευταία 10 χρόνια.

Πιστεύω λοιπόν, ότι το θέμα του διαλόγου που πρέπει να απασχολεί όλους εμάς που έχουμε κάποιο ρόλο ή θέση ευθύνης, είναι ένα και μόνο, η αναβάθμιση του σχολικού περιβάλλοντος με στόχο την πολύπλευρη καλλιέργεια, την ψυχική και πνευματική ανάταση των μικρών δημοτών.

Στο Δήμο Παπάγου-Χολαργού, θα έλεγε κανείς ότι σε ένα βαθμό πληρούνται οι προϋποθέσεις. Υπάρχει ένα αξιόλογο στελεχικό δυναμικό μεταξύ των εκπαιδευτικών. Υπάρχει μία μεγάλη, ικανή ομάδα ενεργών γονέων που έχει δείξει τις δυνατότητες της. Υπάρχουν οι υποδομές που στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι σε ένα μέτριο επίπεδο. Υπάρχει ένα πλούσιο και διαθέσιμο δημοτικό ταμείο.

Τι λείπει τότε, θα ρωτούσε κάποιος.
Λείπουν ο σχεδιασμός, η συμφωνία, ο συντονισμός, η κοινή προσπάθεια.

Όσοι ασχολούμαστε με τα σχολεία, από οποιαδήποτε θέση, του εκπαιδευτικού, του γονέα, του διοικητικά και πολιτικά υπεύθυνου, οφείλουμε να αναζητήσουμε και να διερευνήσουμε μεθόδους, δράσεις, προγράμματα που
-να βελτιώνουν τις επιδόσεις των παιδιών,
-να απαντούν στους προβληματισμούς επαγγελματικού προσανατολισμού,
-να υποστηρίζουν την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών,
-να ενισχύουν τους δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης,
-να αντιμετωπίζουν και να κατανοούν τη διαφορετικότητα,
-να προάγουν την αισθητική αγωγή,
-να προετοιμάζουν για τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις προκλήσεις του "αύριο"
-να βοηθούν στην εμπέδωση ευρωπαϊκής συνείδησης,
-να εδραιώνουν την έννοια του αειφόρου σχολείου στην πράξη και
-να θεσμοθετήσουν εν τέλει το "ανοιχτό σχολείο στη γειτονιά".

Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα υγιές και ελκυστικό περιβάλλον, που να διαμορφώνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες, αφήνοντας χώρο ανάπτυξης για τις ιδιαίτερες δεξιότητες και χαρακτηριστικά του κάθε μαθητή, αντιμετωπίζοντας τον ως μοναδική οντότητα.
Οφείλουμε να εδραιώσουμε ένα ασφαλές πλαίσιο απομακρύνοντας φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού και ακραίες παραβατικές συμπεριφορές.
Έχουμε υποχρέωση να μετατρέψουμε τις σχολικές αίθουσες των σχολείων του Δήμου μας σε κοιτίδες θετικού προβληματισμού, διευρυμένων γνώσεων, πηγών πολιτισμού που θα προτρέπουν τους μαθητές να παραμένουν στα σχολειά τους γιατί θα τα αισθάνονται οικείους χώρους, χώρους νεανικής δημιουργίας, παιδικής ψυχαγωγίας, καλλιέργειας και κοινωνικοποίησης.

Με την εκλογή μου στη Σχολική Επιτροπή, ένα είναι σίγουρο. Δεν θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια. Σας ζητώ τη στήριξη σας στην αποστολή μου. Περιμένω τους προβληματισμούς σας, τις σκέψεις, τις προτάσεις σας για να προωθήσουμε τα ζητήματα που αφορούν στα παιδιά μας και το σχολικό τους περιβάλλον.