Το κάδρο… μίλησε και καταχειροκροτήθηκε!
Μία απολαυστική παράσταση χάρισε η «Θεατρική ομάδα γονέων Χολαργού – Κήπος» το βράδυ της Τετάρτης (22/9) στο Κηποθέατρο του Παπάγου με το θεατρικό «Το κάδρο που μιλάει».
19 άτομα επί σκηνής, ο πολυπληθής θίασος, όλοι τους γονείς των σχολείων του Άνω Χολαργού. Μία σπίθα που άναψε πριν από τρία σχεδόν χρόνια, κάποιοι άνθρωποι που συναντήθηκαν και ανακάλυψαν την κοινή αγάπη τους για το θέατρο. Μοιράστηκαν τις ίδιες ιδέες και τον ελάχιστο κοινό, ελεύθερο χρόνο και δημιούργησαν. Αλλά όπως φάνηκε και επί σκηνής πέρασαν και περνούν φανταστικά.
Μία όμορφα δεμένη παρέα που ξεκίνησε την πορεία της το 2019 τότε ως «θεατρική ομάδα γονέων 3ου Δημοτικού Σχολείου Χολαργού». Ήδη στο βιογραφικό της έχει ανεβάσει δύο θεατρικά έργα του Κώστα Παπαγεωργίου το “la casa de pastel” που τους σύστησε στο κοινό τους και αμέσως μετά τη «Χριστουγεννιάτικη φασαρία». Και μετά ήρθαν τα απανωτά lockdown, που τους ανάγκασαν να ακυρώσουν την παράσταση «Όλοι μέσα», αλλά δεν τους πτόησαν, και παρά τις δυσκολίες στις πρόβες και τις συναντήσεις ξεκίνησαν με αυτό το καλλιτεχνικό πείσμα που δεν σου αφήνει επιλογή, τη δουλειά για το «Κάδρο που μιλάει», που παρουσιάστηκε εκτός από το Κηποθέατρο Παπάγου Χολαργού νωρίτερα και στο Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου.
Το μεγαλείο της ερασιτεχνικής, πολιτιστικής έκφρασης της γειτονιάς με λίγα λόγια, στο καλύτερο της παράδειγμα.
Κινητήριος μοχλός έμπνευσης ο γνωστός ηθοποιός, stand up cοmedian, ραδιοφωνικός παραγωγός, εκφωνητής, θεατρικός συγγραφέας, πολυτάλαντος εν ολίγοις Κώστας Παπαγεωργίου. Ο Κώστας γέννημα θρέμμα του Χολαργού με τις πρώτες του καλλιτεχνικές αναζητήσεις πολύ νεαρός ακόμη έκανε τα πρώτα του βήματα στα θεατρικά εργαστήρια του τότε Δήμου Χολαργού. Ο Κώστας, λοιπόν, ένωσε και καθοδήγησε όλους αυτούς τους ανθρώπους, έγραψε γι αυτούς, αλλά και για εμάς, το κοινό τους, τα κείμενα τόσο στην μαύρη κωμωδία που παρουσιάστηκε φέτος, όσο και στα προηγούμενα θεατρικά δρώμενα της ομάδας.
Κι αυτό που μπορεί να πει κανείς παρακολουθώντας την ομάδα πάνω στη σκηνή είναι ότι όλη αυτή η πορεία και η ενασχόληση, σίγουρα δεν τους βγήκε… ξινή!